1-

آمار طلاق در همه جای دنیا بسیار مایوس کننده است بویژه طلاق های عاطفی که افراد بدلایلی قادر به طلاق نیستند و مجبورند به اجبار در کنار همسر خود زندگی کنند.  انسان ها، کمی بعد از وصال، می فهمند که بر اساس یک سراب زایل کننده عقلی بنام عشق، زندگی خود را بنا کرده­اند. این میان، افرادی هم هستند که بصورت نیم بند و احتمالا نوادری هم یافت شود که در حد بالایی از زندگی زناشویی خود رضایت داشته باشند و احساس آرامش و رضایت باطن کنند. البته این رضایت، ممکن است دو طرفه باشد و ممکن است فقط یکی از زوجین رضایت داشته باشد.

2-

چگونه افراد به ادراک رضایت و یا عدم رضایت از ازدواج شان می رسند؟ بعد از سالها درگیر بودن با این سوال و دیدن و شنیدن حرف های افراد مختلف، اخیرا حس می کنم میزان رضایت افراد از ازدواج، بر اساس "برآیند خودافزایی ادراک شده افراد در اثر ازدواج" است.

افراد معمولا در زندگی خود، دارای تصوراتی از آینده خود هستند. این تصورات در زمینه مالی، رابطه ای، زناشویی، رفاه، رشد و شکوفایی اجتماعی و امثال اینهاست. به نظر می رسد، به میزانی که افراد بعد از ازدواجشان، چنین ادارک کنند که در اثر ازدواجشان، به آن تصورات و چشم اندازی که بدنبالش بودند رسیده اند، به همان تناسب، از ازدواجشان رضایت خواهند داشت. به میزانی که ادارک یا حتی تصور کنند که ازدواجشان، سدی در رسیدن به آن آمال و چشم انداز بوده است، از زندگی زناشویی خود ناراضی خواهند بود.

مثلا فرض کنید که خانواده یا فامیل همسر، دارای جایگاه اجتماعی خوبی هستند و شما در اثر این ازدواج، ارتباطات خوبی از نظر اجتماعی پیدا کرده اید؛ یا مثلا در اثر ازدواجتان، توانستید یک رشد مالی یا رفاهی خاصی بدست آورید و یا از نظر احساسی و عاطفی و هیجانی، با همسری هستید که این نیازها را بخوبی در شما پر می کند. اینها در واقع برآورنده آن چشم اندازی است که شما قبل از ازدواج برای آینده خود در آن زمینه ها داشتید و با ازدواج ممکن است به آن رسیده باشید. کامیابی در این زمینه، منجر به ادراک رضایت زناشویی فرد خواهد شد.

اگر پای صحبت همه مردان یا زنانی که از زندگی زناشویی و ازدواج خود رضایت ندارند و غر می زنند بنشینید، خواهید دید که همه آنها سخن از بر باد رفتن آمال و آروزهای گذشته خود می گویند. هر کس به نوعی. یکی می گوید آرزوی همسری با اسب سپید داشتم و تهش یکی با خر سفید نصیبم شد؛ یکی آرزوی ارتباطات اجتماعی یا فامیلی داشت و حال حتی با خانواده خودش هم نمی تواند رفت و آمد کند؛ یکی آرزوی اتومبیل و منزل مناسب داشت و حال گرفتار صاحب خانه و یک حلبی چند میلیونی است.

برآیند این ارزیابی درونی در مقایسه آمال مورد نظر فرد با آنچه بعد از ازدواج و یا در اثر ازدواج بدان دست یافته است و یا از آن ناکام شده است، منجر به ایجاد طیفی از ادارک رضایت تا ادارک نارضایتی در فرد می شود.